beroemd fransch musicus, toonzetter en schrijver over muziek, geb. 11 Dec. 1803 te Lacöte St. André,dept.
Isère. Door zijn vader bestemd om, even als deze, geneesheer te worden, legde B. zich echter op de muziek toe; en toen zijn vader hem alle ondersteuning weigerde, werd B. ehorist aan het Theatre des Nouveautés, waar hij 50 francs per maand verdiende, om van te leven en zijne muziekale studiën voort te zetten. Iemand met zijn aanleg en lust en volharding moest echter slagen. Na eenige zeer gunstig hij het publiek ontvangene proeven van zijn talent gegeven te hebben, vertrok hij 1830 naar Italië, waar hijeenloskunstenaars-leven leidde, en keerde 1832 naar Frankrijk terug. In 1833 verscheen zijne symphonie Harold, die algemeen opgang maakte. Vervolgens componeerde hij eene opera,Benvenuto Cellini (1838), dieechter mislukte, ofschoon B. dit zijn produkt krachtig verdedigde tegen de aanmerkingen zijnertegenstanders; en Paganini, die een zyrier bewonderaars was, zond hem 20,000 francs, om hem een weinig te troosten, en noemde hem de gelijke van Beethoven. Zijne aan Paganini opgedragene symphonie lirtmeo et Juliette maakte furore, even als (1836) zijn beroemd Requiem. In 1843 bezocht B. België en Duitschland. Zijn Hymne a la France (woorden van Jules Barbier) werd bij het groote feest der Tentoonstelling van nijverheid le Parijs uitgevoerd (1844) dooreen orkest van duizend instrumenten. Sedert 1839 is B. bibliothecaris van het Conservatoire, sedert 21 Junij 1856 lid van het Instituut. Hij beeft uitgegeven Traité d'instrumentation et d’orchestration moderne (1844); Voyage musical en Allemagnc el en Ilalie; Etudes sur Beethoven, Gliick et Weber (2 dln. 1845); Soirees de Torchestre (2e druk 1854), waarin eene complete lijst van al B.’s werken; les Grotesques de lamusique (1859).
