duitsch schrijver, geh. te Jena 1735, als prof. aan het gymnasium te Weimar gest. 28 Oct. 1787, schreef o. a. den roman Der deutsche Grandison (2 din. Eisenach 1781-—82), waarin hij de sentimentaliteit van Richardson bestreed ; wijders Physiognomische Iteisen (4 stukken Altenburg 1778—79), zijnde eene satire tegen Lavater.
Het meest bekend evenwel is hij door zijue Volksmärchen (5 dln. Gotha 1782; dikwijls herdrukt; pracht-editie Leipzig 1843).
