(markies), oostenrijksch generaal, geb. 22 Jan. 1763 op Mulbais in Henegouwen, volbragt zijne eerste wapenfeiten in den beijerschen erfopvolgings-oorlog, was bij het begin der fransche omwenteling reeds majoor, nam na den vrede van Campo-Formio voor Oostenrijk de venetiaansche provinciën over, diende later als generaal-majoor onder Soewarofl', en bewees den geallieerden groote diensten. In 1800 streed hij in Tirol; zoo ook in 1805.
In den oorlog van 1809 was hij luitenant-veldmaarschalk, en bragt Tirol zoo goed in opstand, dat Napoleon eenen prijs stelde op het hoofd van C. Na den ongelukkigen slag bij Wörgl trok C. zich terug in het Saltzburgsche. In den bevrijdings-oorlog kommandeerde hij in den slag bij Dresden eene divisie, doch nam verder aan dien oorlog geen deel. Na den vrede werd hij tot stadhouder van Venetië benoemd, en stierf aldaar 10 Mei 1825.
