geb. 1792 te Genua, natuurlijke zoon van den franschen maarschalk Lannes, verliet als staalkundig vluchteling zijn vaderland en trad in dienst bij de fransche armee, waarmede hij tegen Oostenrijk en Rusland streed. Hij was betrokken in den opstand in Piëmont 1821, ook in den poolschen op-tand 1830, vervolgens in de spaansche vrijheidsoorlogen, en bestuurde 1835 den inval in Savoje.
Tot op de uitbarsting der fransche omwenteling van 1848 leefde hij arm en vergeten te Parijs, ging toen naar Sardinië om tegen de Oostenrijkers te vechten, maakte zich echter aan insubordinatie schuldig, werd deswege door den krijgsraad ter dood veroordeeld, en onderging dat vonnis 22 Mei 1849 op de Piazza d'armi te Turijn.