stichter van de sekte der Unitariërs in Polen en Zevenbergen, geb. omstr. 1520 te Saluzzo, was geneesheer te Pavia, en moest, als aanhanger van het Protestantismus, voor de Inquisitie de vlugt nemen (1556); van daar begaf hij zich naar Polen, doch werd om zijne naar de leer van Arius en Socinianus overhellende begrippen al spoedig uit zijn ambt als lijfarts van koning Stephanus Bathori ontslagen (1558). In Zevenbergen won hij daarop het vertrouwen van vorst Johannes Sigismond, die zich geheel met zijne unitarische begrippen vereenigde, zoodat B. hier weldra een grooten aanhang had.
Hij werd echter in 1590 vermoord door zijnen roomsch-katholieken neef sommigen zeggen uit geloofs-dweeperij, anderen beweren uit hebzucht om van hem te kunnen erven.
