twee koningen van Pergamus
I, regeerde van 263 tot 241 v. Chr., behaalde eenige overwinningen op de koningen van Syrië, en beschermde de letterkunde; maar hij was een dronkaard, en stierf in eene wijnroes.
II, neef van den vorige, oudste zoon en opvolger van Attalus I, was een trouw bondgenoot der Romeinen in hunnen oorlog tegen Antiochus van Syrië; ter belooning daarvoor ontving hij den thracischen Chersonesus en de aziatische provinciën aan deze zijde van den Taurus, terwijl de Romeinen hem ook bijstand verleenden in zijne oorlogen tegen koning Prusias van Bithynië en koning Pharnaccs van Pontus; later verloor hij echter door zijne weifelende houding de gunst der Romeinen ; Deze E. is vermaard door zijne gehechtheid aan zijne broeders Attalus en Philelerus; hij beoefende de letterkunde, en verrijkte de door zijnen vader aangelegde boekerij van Pergamus, waarbij hij het gebruik van perkament invoerde. Hij stierf 157 v. Chr. Zijn minderjarige zoon, die hem opvolgde, stierf reeds het jaar daarna.
