grafelijk geslacht, dat zijnen titel voert naar de baronie E. in Henegouwen. Francois de Bourbon, graaf van E., geb. 1519, veldheer van Frans I van Frankrijk, bevocht o. a. eene schitterende overwinning (1544) bij Ceresole (zie dat art.) en verloor in 1545 het leven te La Roche-Gouyon, bij Vernon aan de Seine, bij gelegenheid van een steekspel.
In 1567 verhief Karel IX ten behoeve van bodewijk I, prins van Condé,de heerlijkheid Nogentle-Rotroit in het landschap Perche tot een hertogdom Enghien, dat erfelijk was, on waarnaar de oudste zoon der familie Condé, zoo lang zijn vader leefde, den titel droeg van Hertog van E. De eenige zoon van prins Henri Louis Joseph de Condé, was de laatste van dat geslacht, met wien het uitstierf, nl.: Louis Antoine Henri de Bourbon, hertog van E., geb. 2 Aug. 1772 te Chantilly. Hij emigreerde 1789 met zijn grootvader (zie CONDÉ, Lodewijk Jozef), werd 1792 met een kommandement der kavallerie bekleed in de armee, genaamd van Condé, en spreidde de grootste dapperheid ten toon in al de gevechten, die aan de republikeinsche troepen werden geleverd. Nadat de armee van Condé (1801) ontbonden was, ging de hertog van E. zich 1804 met der woon vestigen te Ettenheim in het groothertogdom Baden, en zulks uit liefde voor prinses Charlotte de RohanRochefort, met wie hij heimelijk in het huwelijk trad. Verdacht van kuiperijen tegen het fransche gouvernement, werd E., in weerwil dat hij zich op onzijdig grondgebied bevond, op last van Bonaparte door fransche gensdarmen in hechtenis genomen (14 Maart 1804), naar Vincennes gebracht, door eenen krijgsraad gevonnisd, en 21 Staart doodgeschoten. Deze terechtstelling, die niet veel beter was dan een dj) hoog bevel gepleegde moord, is een der onuitwischbare vlekken op de schitterende regeering van Napoleon I.
