raadsheer in het parlement van Parijs, geb. 1521 in Auvergne, verklaarde zich in eene zitting van het parlement openlijk voor het Calvinismus, en voerde met groote vrijmoedigheid het woord tegen Hendrik II, ter verdediging van de nieuwe begrippen. Dadelijk naar de Bastille overgebracht, werd D., in weerwil dat de dood des konings tusschenbeide kwam, gevonnisd en op het Grève-plein opgehangen, en zijn lijk vervolgens in het openbaar verbrand (1559).
Deze terechtstelling had de samenzwering van Amboise ten gevolge.
