I, bijgenaamd de Veroveraar, eerste koning van Portugal, zoon van den eersten graaf van Portugal, Hendrik van Bourgondië, was geb. 1110 en slechts 3 jaren oud toen zijn vader stierf. Zijne moeder Theresia van Castilie voerde het regentschap, en toen hij de jaren bereikt had, om zelf te kunnen regeren, moest hij haar dat met geweld van wapenen ontnemen.
Na den slag bij Ourique of Castro-Verde legen de Mooren (25 Julij 1139) nam hij den titel aan van koning, stelde de ridder-orde in van Avis en die van den heiligen Michael, regelde op den Cortes te Lamego de troon-opvolging, de regten van den adel en de regtspleging (1143), en stierf te Combra 6 December 1185, na 73 jaren geregeerd te hebben. Hij is de stichter en eerste wetgever der portugesche monarchie. II, bijgenaamd de Dikke, volgde 1211 zijn vader Sancho I als koning van Portugal op, en stierf 1223 op 39-jarigen leeftijd. Hij overwon de Mooren van Spanje in verscheidene gevechten, en voornamelijk in den slag bij Alcacar do Sal, bij welke gelegenheid hij de Kruisvaarders tot bondgenooten bad. Hij liet een wetboek zamenstelien, en vaardigde een besluit uit, dat de doodvonnissen niet eerder mogten worden voltrokken dan dertig dagen na den dag, waarop ze werden uitgesproken.
III, koning van Portugal, tweede zoon van Alfons II, volgde zijnen broeder Sancho II op den troon (1248) en stierf 1279. Hij ontweldigde Algarvie aan de Mooren. Op het laatst van zijne regering had hij geschillen met liet hof van Rome.
IV, bijgenaamd de Dappere, koning van Portugal, kleinzoon van Alfons 111, volgde zijnen vader Denijs of Denysius op den troon, en regeerde van 1325 tot 1357. Hij voerde eenen geruimen tijd oorlog tegen zijnen zwager Alfons XI, koning van Castilie, en verzoende zich slechts met hem, om gezamentlijk te kunnen optreden tegen de Mooren van Andaluzië en Afrika, die dan ook totaal werden verslagen bij Tarifa in 1340. Door zijn herhaalde in opstand komen, had A. het leven van zijnen vader Denijs ontegenzeggelijk verkort; hij vervolgde den
infant Alfons-Sancho, zijnen broeder; en door de beroemde Ines de Castro ter dood te laten brengen, vernietigde hij eindelijk het geluk van zijnen zoon dom Pedro, die heimelijk met haar in den echt was getreden. Hij was dus ondankbaar als zoon, onregtvaardig als broeder en wreed als vader.
V, bijgenaamd de Afrikaner, koning van Portugal, was zes jaren oud toen hij (1438) op den troon kwam. Meerderjarig geworden, doodde hij in een gevecht zijnen oom en voogd dom Pedro, na hem genoodzaakt te hebben de wapenen op te vatten, ten einde zijn leven te verdedigen. Hij voerde oorlog in Afrika en had groote oneenigheden met Ferdinand en Izabella van Castilie. Onder zijne regering ontdekten de Portugezen de Rust van Guinea, en vestigden daar hunne eerste nederzettingen. Hij stierf in 1481 aan de pest.
VI, koning van Portugal, volgde zijnen vader Johannes IV uit het Huis van Braganza 1656 op den troon, onder voogdij van zijne moeder Louiza de Guzman, in wier plaats later de listige graaf van Castel-Melhor kwam. In 1666 trad de koning in den echt met Maria Francisca Elizabeth van Savooije, die zich echter spoedig met haren schoonbroeder, infant dom Pedro, verbond, om haren gemaal, die een zeer losbandig leven leidde en dientengevolge half krankzinnig was, in 1667 afstand ran den troon te laten doen. A. werd eerst als gevangene naar Terceira gebragt en vervolgens naar Cintra, waar hij opgesloten bleef en stierf 12 September 1683. Zijne weduwe trad nu met dom Pedro in het huwelijk, en deze beklom den troon.
