Sommige epitheelcellen zijn aan hun vrije oppervlakte bedekt met een groot aantal uiterst fijne draadvormige uitsteekseltjes, die gedurende het geheele leven, ja zelfs nog een tijdlang na den dood in trillende beweging zijn; een reeks van dergel. cellen onder het miscroscoop bezien geeft een indruk als een golvend korenveld. Men noemt deze uitsteeksels trilharen, en het epitheel, dat ervan voorzien is, trilhaarepitheel. De trillende beweging is in den regel gericht naar de uitmonding van het kanaal, dat ermee bekleed is.
Men vindt trilhaarepitheel in de ademhalingswegen (neus, keel, strottenhoofd, luchtpijp en vertakkingen), in de eileiders, baarmoeder (op sommige plaatsen), zaadkanaaltjes, hersenholten en trommelholte. In den regel is het trilhaarepitheel uit cylindrische cellen opgebouwd.
