Milaneesche roos, Lombardische uitslag, een endemische ziekte in streken, waar maïs wordt verbouwd, inzonderheid in Opper-Italië en Zuid-Frankrijk; tast vooral personen aan, die reeds verzwakt waren door ziekten of ontbering. De voornaamste verschijnselen zijn het optreden van roode vlekken op de huid (vooral der handen), stoornissen in de spijsvertering (mondontsteking), zenuwverschijnselen (zwakte der beenen, melancholie) en een toenemende uitputting met verzwakking der geestvermogens.
De ziekte treedt eerst bij aanvallen op, blijft eindelijk, onder verergering van alle verschijnselen aanhouden, totdat soms eerst na 10 jaar, dikwijls na voorafgaande aanvallen van melancholie of krankzinnigheid, de dood intreedt. De oorzaak dezer ziekte berust op gebrek aan vitaminen. Zie aldaar.
