Hernia umbilicalis, Omphalocele. Hieronder verstaat men het uittreden van een deel der ingewanden uit de buikholte door den navelring onder de huid, zoodat deze ter grootte van een noot, een halven appel of grooter uitpuilt. In het algemeen komen N. bij ons niet zoo veelvuldig, bij onbeschaafde stammen echter zeer veel voor.
Bij de negerkinderen op de Westkust van Afrika zijn zij regel; kinderen die dit gebrek niet bezitten, vallen op. Het is wel waarschijnlijk, dat zij hier veroorzaakt worden door gebrekkige of ongeschikte hulp bij de bevalling, door trekken aan of scheuren van de navelstreng, en later door verkeerde behandeling van het aan het kind vastzittend gedeelte daarvan. Dat hevig schreeuwen en andere belangrijke inspanning van de buikpers bij hoesten, harden stoelgang, of moeilijke urineloozing (b.v. bij phimosis) eveneens het ontstaan van zulke breuken kunnen veroorzaken of bevorderen ligt voor de hand.Op jeugdigen leeftijd is de behandeling eenvoudig en leidt meestal tot den gewenschten uitslag, terwijl later genezing zonder operatie uitzondering is. Van inwendige middelen of inwrijvingen is, zooals van zelf uit den aard van het lijden volgt, geen verbetering te wachten; alleen door voortdurende tegendrukking, waardoor de ingewanden teruggehouden worden, is genezing te verkrijgen. Eenvoudige zwachtelverbanden of kleefpleisterstrooken zijn niet voldoende, eerst moet een vast lichaam, een in linnen gewikkeld schijfje kurk, een kwartje, enz., op de breukplaats gelegd worden. Gevaarlijk wordt het lijden alleen door een mogelijke beklemming van de breuk; bij de minste pijnlijkheid moet men daarom het uitgedrongen gedeelte in de buikholte terugdringen. Dit geschiedt gewoonlijk zonder moeite met de duimen, terwijl de overige vingers der beide handen licht op den buik rusten; levert de terugbrenging bezwaar op, dan moet dadelijk geneeskundige hulp worden ingeroepen. De bovengenoemde schadelijk werkende invloeden moeten natuurlijk zooveel mogelijk worden tegengegaan.
