Grieksch woord (dat door Esquirol in de psychiatrie is ingevoerd); beteekent eigenlijk een soort van krankzinnigheid, blijkende (schijnbaar zonder stoornis der overige vermogens van den geest) uit het hardnekkig vasthouden aan een bepaald idee of uit een voortdurende neiging om een bepaalde verkeerde of misdadige handeling te verrichten. Intusschen is de M. in den regel slechts een
verschijnsel van een meer algemeenen vorm van krankzinnigheid. Is synoniem met Idée fixe. Monomaan is hij, die lijdt aan monomanie.
