Het door uitkoken van versche schapenwol met water verkregen vet, was onder den naam van Oesipus een zeer gewaardeerd toiletartikel in de oudheid. In de middeleeuwen in het vergeetboek geraakt, wordt het tegenwoordig in gezuiverden toestand als L. in den handel gebracht.
L. heeft zeer weinig neiging tot ontleding, en kan een zeer groote hoeveelheid water opnemen; deze beide eigenschappen maken dit natuurlijke huidvet zeer geschikt voor de samenstelling van zalven, pommades, zeepen, enz. Voor de bereiding van zalf is L. echter op zich zelf te taai; het moet dan eerst met olijfolie, reuzel, vaseline of glycerine leniger worden gemaakt.
