noemt men de aan den rand der oogleden ingeplante haartjes. Zij vormen een scherm voor het oog, daar zij het tegen het indringen van vreemde lichamen beschermen en schel licht door hen getemperd kan worden.
Bij langdurige ontsteking van den ooglidsrand gaan deze haren dikwijls verloren (madarosis). Bij sommige ziekten gaan de oogharen naar binnen staan (trichiasis) en prikkelen dan voortdurend den oogbol. Soms staan de haren in een dubbele rij (distichiasis).
