Telt een Formule 1-coureur pas echt mee als hij wereldkampioen is geworden ? Niet volgens Stirling Moss.
Sir Stirling Moss won zestien Grands Prix. Dat is meer dan Jack Brabham, Graham Hill of Emerson Fittipaldi. Die laatste twee werden tweemaal wereldkampioen, Jack Brabham zelfs drie keer. Stirling Moss nooit. Wel werd hij viennaal tweede in het kampioenschap, en driemaal derde: een statistiek waarvoor de uitdrukking ‘een schrale troost’ moet zijn uitgevonden.
Moss is een allrounder, die behalve Formule 1 ook in langeafstandsraces en rally’s excelleert. De wereldtitel Formule 1 ontglipt hem echter steeds. In 1958 is hij er het dichtstbij. Zijn rivaal en landgenoot Mike Hawthom spint in Portugal van de baan, zijn motor slaat af. Moss stopt even, zegt tegen Hawthorn dat hij zijn auto een eindje heuvelafwaarts moet laten rollen om hem zo weer te starten. Dat lukt: Moss wint de race en Hawthom wordt tweede.
Na afloop wordt Hawthom echter gediskwalificeerd: bij zijn poging zijn auto te starten, heeft hij een stukje tegen de rijrichting in gereden. Moss gaat bij de wedstrijdleiding vertellen wat er is gebeurd. Hawthom liet zijn auto inderdaad een eindje de andere kant op rollen om te kunnen starten, maar dat was op een strookje asfalt naast de baan, niet erop. De straf van Hawthom wordt teruggedraaid en Hawthom behoudt zijn tweede plaats. Aan het eind van het jaar wint hij de wereldtitel, één punt voor Moss.
Na een ongeluk in 1962 neemt Moss afscheid van de Formule 1. Hij blijft nog wel racen. Pas in 2011 zet hij zijn helm definitief af. Stirling Moss, de beste coureur die nooit kampioen werd, overlijdt in 2020, op negentigjarige leeftijd.