Vlekje is in 1980 in Ridderkerk gehoord en onlangs in Amsterdam. Het wordt als soortnaam gebruikt, maar is eigenlijk een merknaam. Vlekje komt vooral voor in de uitdrukking even een vlekje wegwerken, een slagzin waarmee de Delftse distilleerderij Vlek & Co in de jaren zeventig op radio en televisie jonge jenever aanprees. De merknaam Vlekje is een vondst van de toenmalige eigenaar van de distilleerderij, J.A. Vlek (1908-1984).
Tot dan toe was de firma Vlek gespecialiseerd in oude jenever, die vooral in het westen van Nederland werd afgezet. De oude jenever werd op de markt gebracht onder de naam Vlek, en het nieuwe product, jonge jenever, kreeg de naam Vlekje. Met name in het noorden van Nederland, waar oude jenever van Vlek toen nog geen begrip was, had Vlekje veel succes. De slagzin even een vlekje wegwerken werkte goed, omdat hij zich leende voor allerlei dubbelzinnigheden. Bijvoorbeeld: een man ligt onder een auto te sleutelen en zijn vrouw roept dat hij moet komen eten. Met een poetsdoek in de ene hand en een borreltje in de andere antwoordt hij: "k Kom zo schat, nog even een vlekje wegwerken.'
Vlek & Co stopte eind jaren zeventig met de reclame omdat een en ander de indruk wekte dat jenever heimelijk moest worden gedronken. Vlekje werd toen al als soortnaam gebruikt. Overigens wordt er nog steeds jenever van het merk Vlek geproduceerd. Voor andere borrel namen die zijn afgeleid van een merknaam, zie bols, bronnetje, huppelolie, papegaaiensoep, slingertje en spa maison.
