Zichzelf seksueel bevredigen. In de tweede helft van de negentiende eeuw hebben wij dit woord via het Frans ontleend aan het Latijn. Masturbatie werd vroeger ‘zelfbevrediging’ of ‘zelfbevlekking’ genoemd, termen waaruit op een nogal ontwijkende manier de afkeer van de maatschappij voor deze ‘ontuchtige handeling’ bleek. Algemeen wordt aangenomen dat het om een samensmelting gaat van de woorden ‘manu’ en ‘stuprare’, hetgeen letterlijk ‘met de hand bezoedelen of vuilmaken’ betekent. Eric Partridge (‘Dictionary of Slang and Unconventional English’. 1961) meent echter dat het om een samenvoeging van het Latijnse ‘mas’ (zaad) en ‘tubare’ (opwekken) gaat.
Een derde theorie ziet de oorsprong in een ander Latijns woord ‘masdo’ dat gebruikt werd voor het mannelijk lid*. Oorspronkelijk was masturberen een eufemisme (maar dan niet in het Latijn zelf), al wordt dat tegenwoordig niet meer zo ervaren. Een ouderwets synoniem is onaneren*. Informeel is ‘met de handkar*" gaan’.
Hij vraagt zich af of ze wel eens samen masturberen, dat ooit hebben gedaan.
Lydia Rood: Gedeelde genoegens. 1996
