Een borreltje drinken. Graantje ook af en toe als zelfstandig naamwoord voor borrel (o.a. bij A. Fokke Simonsz., in het begin van de negentiende eeuw). Er wordt op een verbloemende wijze gerefereerd aan het voornaamste bestanddeel van (graan)jenever.
Klaas is ondeugend geweest; Klaas het een graantje gepikt.
Nicolaas Beets: Camera Obscura. 1839
