baron, (Lettinga-State onder Britsum, maart 1641-’s-Gravenhage, 17 maart 1704). Belangrijk Nederlands vestingbouwkundige.
Werd op 4 november 1665 benoemd tot Ingenieur of Directeur-Generaal der fortificaties van de Verenigde Nederlanden en op 18 november 1697 bovendien tot Meester-Generaal der Artillerie.
Hij bereikte de rang van Luitenant-Generaal van de militie van den Staat. Zijn betekenis voor Zeeland ligt vooral in Staats-Vlaanderen, waar hij een van Sluis tot voorbij Hulst doorlopende inundatielinie met zoet water liet aanleggen (ontwerp 21 okt. 1700, uitgevoerd 1701) en de fortificaties van Sluis, Retranchement, Uzendijke, de Passegeulelinie, Sas van Gent, Moerspui en Hulst met omgeving verbeterde. Op Walcheren verbeterde hij de fortificaties van Vlissingen en Veere (fort de Haak).
In 1702 werd Van Coehoorn Gouverneur van Staats-Vlaanderen en de sterkten aan de Schelde.
LITERATUUR
Van Sypesteyn, Het leven van Menno. Ypey, Gedenkschrift. Knoop, Krijgs- en geschiedkundige geschriften IV.
Portret van Nederlands beroemdste vestingbouwer Menno van Coehoorn, die enige jaren in Sluis woonde en door het hele land zijn ‘fortificatiën’ bouwde.
