(Middelburg 27 aug. 1774-Middelburg 12 maart 1834). Schilder en natuurkundige, werd op zesjarige leeftijd doof, maar verwierf een brede ontwikkeling.
In 1820 werd hij arrondissements ijker in het eerste district van Zeeland; als zodanig ontwierp en verbeterde hij meetinstrumenten en schreef hij handleidingen voor de ijk. Ook als sterrenkundige had hij verdiensten. In de beeldende kunsten kreeg hij les van Jacobus → Perkois en Pieter → Gaal. Hij was een bekwaam portretschilder en tekenaar; zijn werk sluit aan bij de groep van de Middelburgse tekenacademie.LITERATUUR
Nagtglas, Levensberichten. Scheen, Lexicon I.
