(Meersen 4 okt. 1875-’s-Gravenhage 1 jan. 1930). Promoveerde 1902 te Amsterdam in de rechten, was van 1903-1911 griffier bij de raad van beroep voor de Ongevallenwet te Middelburg, daarna in gelijke functie te Almelo, Groningen en Rotterdam.
Sinds 1913 lid van de Tweede Kamer voor de S.D. A.P., waarbij hij zich in 1903 onder de indruk van de spoorwegstaking had aangesloten. Met zijn vrouw Elisabeth Arnolda Sannes-Sannes (1874-1940) wijdde hij zich terstond aan de propaganda voor het socialisme in Zeeland. In 1905 werd hij redacteur van De Baanbreker, het weekblad van de afd. Middelburg van de S.D.A.P., in 1909 voorzitter van het gewest Zeeland. In 1907 werd hij als eerste socialist in de gemeenteraad gekozen. Als Kamerlid ontwierp hij de beginselen'van de staatspensionering, van de verplichte verzekering en van de vrijwillige ouderdomsverzekering.LITERATUUR
J. W. Albarda, G. W. Sannes (Socialist, gids, 15,1930). P. J. Meertens, G. W. Sannes (Mededelingenblad soc. hist. studiekring, no. 16, 1959).
