Hieronder verstond men vroeger het verlaten of ‘abandonneren’ van dijkvakken door onderhoudsplichtige geërfden (→ hevene). Hoge kosten van dij konderhoud konden hen hebben gedwongen, de hun toebedeelde dijkvakken niet meer te onderhouden.
Deze situatie deed zich vooral voor bij zeedijken die door ongunstige ligging (NW!) onevenredig aan stormen werden blootgesteld.Later kwam dijkverlating ook voor in polders waarin veel → vroonland was gelegen, zodat de kosten van dijkonderhoud over een klein aantal omslagplichtigen werden geheven. Dan was dijkverlating het gevolg van onbillijke verdeling van de dijklast in een polder (→ gemene dijkage).
LITERATUUR
A.A. Beekman, Dijk- en waterstaatsrecht I, 525 vv. Gallé, Beveiligd bestaan, 152 vv.
