(Boxtel 1898-Chartres 1977), schilder, zoon van de Brabantse kunstschilder Jan Kruysen. Antoon kreeg zijn eerste opleiding van zijn vader: lessen in het expressionistisch en symbolisch schilderen en tekenen.
Hij studeerde daarna aan de Academie in Rotterdam. Omdat hij zijn beeldend kunstenaarschap wilde combineren met zijn even grote liefde voor de zangkunst bezocht hij in Genève de academie voor beeldende kunst en het conservatorium. Ook in Parijs bleef hij later zanglessen nemen. Hij koos in 1923 echter definitief voor de schilderkunst. Zijn zoon Bernard zou later een van de meest vooraanstaande lyrische bas-baritons van de wereld worden.Antoon Kruysen verbleef meer dan tien jaar in het zuiden van Frankrijk waar hij als kunstenaar bekendheid genoot. In 1939 keerde hij naar Brabant terug, maar kort na de tweede wereldoorlog vestigde hij zich voorgoed in Frankrijk, eerst te Parijs, later in Chartres. Zijn tentoonstelling in Parijs in 1961 trok zeer grote belangstelling. Onderwerpen van zijn schilderijen waren daar het landschap en de kathedraal van Chartres. Er volgden nog tentoonstellingen in Genève, Wassenaar, Utrecht, Den Haag, Amsterdam, Aix-en-Provence, Parijs en Oirschot. In deze laatste plaats heeft hij vele jaren gewoond en gewerkt.
Door vele musea werd werk van hem aangekocht. In 1949 was een expositie van zijn schilderijen in voorbereiding bij het Van Abbemuseum in Eindhoven. Deze ging echter niet door vanwege fiscale moeilijkheden rond het transport van de schilderstukken. Er werd toen wel een catalogus uitgegeven, geschreven door Cor de Groot: Antoon Kruysen, Brabants meest hartstochtelijke schilder. Bron: Catalogus Antoon Kruysen, 1980.