(Tilburg 1777-Berlicum 1847), schilder, zoon van behangselschilder Nicolaas Frederik Knip; was eerst bij zijn vader in de leer en ging dankzij Cornelis van Spaendonck in 1801 naar Parijs, wilde bloemschilder worden. Knip was in 1800 gehuwd met Pauline de Courcelles, bloemschilderes, van wie hij in 1824 scheidde.
Hij studeerde in Parijs en vervolgens in Rome, keerde in 1813 naar Nederland terug. Ook zijn kinderen, August en Henriette, werden bekende schilders. Josephus Knip ging in 1823 opnieuw naar Parijs, waar hij tot 1827 verbleef; kwam terug, woonde en werkte o.m. in Vught, Den Bosch en Berlicum, maar raakte in 1832 zijn gezichtsvermogen kwijt. Hij signeerde zijn werk met JAK en JK, soms ook volledig, soms in het geheel niet. Hij bundelde schetsen, die hij „Herinneringen uit Noord-Brabant” noemde. Werken van hem bevinden zich o.m. in het Rijksmuseum, Stedelijk Museum, Museum Fodor, Dordrechts Museum. Haags Gemeentemuseum, Teylers Museum Haarlem, Kunsthalle Hamburg, Rijksmuseum Keulen, Boymans van Beuningen Rotterdam en bij de gemeente Tilburg.