figuur, die een rol speelt in volksverhalen; de Gloeiige was een spook of hij was Satan, dat is nooit helemaal duidelijk geworden. In ieder geval was het een angstaanjagend wezen, dat nogal eens bestraffend optrad, als mensen met de grensscheidingen van hun grondgebied hadden geknoeid.
Hij spookt dan rond, rammelt met kettingen, veroorzaakt vonkenregens vanuit de vuurhaard, brandmerkt de mensen, kortom: speelt met vuur. Het schijnt dat een dappere pastoor de Gloeiige het water in heeft gedreven met zijn gloeiende wagen en ketting en al. Van de Gloeiige hebben de mensen nu geen last meer maar het water blijft schuimen en bruizen.Als de Gloeiige Satan niet was, dan was hij het spook van een mens, die met de landverdeling had geknoeid en die daarom voor straf na zijn dood langs die valse grenzen moest rondzwerven. Hij was herkenbaar aan een gloeiend lichtje boven zijn hoofd.
Verhalen over de Gloeiige zijn o.m. bekend in de Peel, Zeelst, Oirschot, Woensel, Vessem, Oerle, Leende, Rijsbergen, Baarle-Nassau en tussen Eersel, Duizel en Knegsel.