Orde Insectivora Insekteneters De Insectivora moeten we, volgens Remane, zien als een heterogene groep met meerdere afstammingslijnen (zgn. polyphyletisch), die slechts in hun organisatie „primitief” zijn. Deze orde kan daarom dan ook met recht aanspraak maken op de toevoeging „zeer gevarieerd van inhoud“.
Ook de grootste soorten blijven kleiner dan een marter. Het zijn allemaal kortpotige zoolgangers.
De meesten hebben een lange beweeglijke neus. De kiezen vertonen op de kauwvlakken richels van tandemail in de vorm van een V (Zalambodonta) of van een W (Dilambodonta).
Zoals de naam zegt, leven de Insectivora overwegend van insekten, maar nuttigen ook andere ongewervelde dieren zoals slakken, wormen, pissebedden en kreeftachtigen, en de amfibische soorten zelfs vissen en kikkers. Egels plunderen bovendien de nesten van op de grond broedende vogels en verslinden de eieren en jongen.
Daarnaast worden ook plantaardige stoffen gegeten. Ieder weet, dat spitsmuizen in vallen gevangen kunnen worden met brood, koek en dergelijke als aas, en dat egels zich te goed doen aan afgevallen fruit.
Insekteneters ontbreken zowel in Australië als in Zuid-Amerika. Ze worden daar vervangen door insektenetende buideldieren.
