(Roelof Huisman), geleerde van internationale naam (Baflo 23.8.1443-Heidelberg 27.10.1485). Hij bezocht de St.
Maartenschool te Groningen, studeerde te Erfurt, Keulen en Leuven, waar hij de graad van magister artium verwierf. Herhaaldelijk bezocht hij Italië, waar men zich verbaasde over de welbespraakte barbaar.
In Ferrara leerde hij Grieks, en was als orgelspeler verbonden aan het hof. In 14S0 terug in Groningen, maakte hij deel uit van de geleerdenkring van het klooster Aduard.
Werd syndicus van de stad Groningen. Weinig hokvast, hield hij op uitnodiging van zijn vriend Johann von Dalberg, bisschop van Worms, lezingen te Heidelberg (1482), werd er hoogl. en begon zelf zijn studie van het Hebreeuws.
Vooral door zijn persoonlijkheid oefende hij invloed: hij wenste tot de bronnen van kennis en geloof terug te gaan, het Latijn te zuiveren naar het voorbeeld der klassieken. Als een bijbels humanist zocht hij wetenschappelijke vorming met vroomheid van het hart te verbinden; bijbel en klassieke auteurs dienden bestudeerd.Wrk.: De inventione dialectica; uitgeg. door Alardus van Amsterdam (Keulen 1539).
Zie: H. E. J. M. van der Velden, Rodolphus A. Een Nederlands humanist der 15de eeuw (Leiden 1911).
