(Groningen 1896 - Amsterdam 1967)
Journalist en schrijver. Hij was bevriend met de belangrijkste Duitse schrijvers van zijn tijd; was in Berlijn onder meer kunstcorrespondent voor De Telegraaf. In 1933 werd hij opgepakt en opgesloten in het concentratiekamp Oraniënburg. Na zijn vrijlating vertrok hij naar Brussel, maar in 1942 werd hij opnieuw gearresteerd en naar Dachau gedeporteerd. Over zijn ervaringen tijdens de oorlog publiceerde hij in 1945 Goethe in Dachau. Andere boeken zijn De vrienden van mijn vader (1958), over het joodse leven in Groningen voor WOII, en Tegenover de anderen (1966). Rost schreef naast zijn journalistieke stukken voornamelijk autobiografisch proza en vertaalde werk van Duitse auteurs als Alfred Döblin en Stefan Zweig.
Lit.: H. Olink, Nico Rost. De man die van Duitsland hield: een biografische schets (Amsterdam 1997).
