De stad Groningen kende van eind jaren ’70 tot ver in de jaren ’80 een bloeiende ‘tegencultuur’. De krakers, mensen die uit meer of minder idealistische overwegingen onbewoonde panden bezetten, organiseerden met zekere regelmaat hardcoreconcerten en andere culturele activiteiten.
Vaak vanuit een radicale maatschappijkritische, anarchistische of feministische optiek, die aansloot bij de toenmalige tijdgeest en zelfwerkzaamheid propageerde. Het snel gelegaliseerde oude Rooms-Katholieke Ziekenhuis aan de Verlengde Hereweg en de specifiek voor culturele doeleinden gekraakte voormalige bioscoop Grand Theatre aan de Grote Markt gaven daartoe in de vroege jaren ’80 de aanzet. Andere centra van tegencultuur waren het in 1987 ontruimde oude politiebureau aan het Martinikerkhof en het in 1990 met veel politiegeweld ontruimde Wolters Noordhoff Complex aan de Boteringestraat, dat plaats moest maken voor de nieuwe Openbare Bibliotheek. In de loop van de jaren ’90 doofde het heilige vuur enigszins, mede door de opkomst van een meer individualistische cultuur. De bewoners van de in 1993 gekraakte glasfabriek achter het Groninger station beperken zich tot het organiseren van punkconcerten.
