Was de kraamvrouw (geboorte) onder de goede zorgen van de baker hersteld, dan werd er kraamvisite gehouden. Vrouwen van buren en kennissen werden uitgenodigd.
De baker, die altijd op zo’n dag aanwezig was, zorgde voor de bediening. Zij ging rond met hetgeen door het bezoek was meegenomen, zoals taarten en opgemaakte koeken. De dames kregen een glaasje brandewijn met rozijnen of kindelbier aangeboden. Kindelbier, waarschijnlijk een verbastering van het woord kandeelbier, was een drankje gemaakt van wijn, eierdooiers, suiker en kaneel. De baker, ook wel kraambewaarster, toonde op een gegeven ogenblik de jonggeborene aan de bezoeksters, die het kind even op de schoot mochten houden. De baker kreeg voor haar diensten een fooi.
Rond 1880 bedroeg die fooi gewoonlijk een kwartje. Plaatselijk werd tijdens kraamvisites gedaan aan kaarsjespringen. Een brandende kaars werd op een stoof geplaatst en daaroverheen moesten de in lange rokken gehulde vrouwen springen. Het was de kunst om zo te springen, dat de kaars niet omviel of werd gedoofd door de wind, die de rokken veroorzaakten.Lit.: Onnekes, Zeden, 40-41; D. van der Heide, De taal van oud gereedschap (Bedum 1994) 38-41.
