(ca. 1190 - ca. 1230)
Werd in 1223 proost van het klooster Schildwolde; zijn tante steunde de stichter van het klooster (1204). Hij trad zeer eigenmachtig op en liet zich voor vele religieuze diensten betalen. In de ogen van Emo misdroeg hij zich regelmatig. Dit leidde tot een conflict tussen beiden met excommunicatie van beide partijen, waarbij verschillende partijen betrokken waren: de paus, de aartsbisschop van Keulen, de bisschop van Münster, het kapittel-generaal van de premonstratenzers en verschillende kloosters van die orde zowel uit Friesland als uit Westfalen en de Opstalsboom. Een uitvoerige correspondentie (brieven) was het gevolg, die door Emo werd gepubliceerd.
Lit.: H.P.H. Jansen en A. Janse (red.), Kroniek van het klooster Bloemhof te Wittewierum. Middeleeuwse studies en bronnen 20 (Hilversum 1991).
