De Grote Markt van Groningen is bij de bevrijding in 1945 ernstig aangetast en voor een groot deel zelfs kaalgeslagen. Een speciaal, zelfstandig Adviesbureau van de Wederopbouw o.l.v. de traditionalistische ontwerper professor M.J.
Granpré Molière maakt een wederopbouwplan. Het concentreerde zich op ‘verbetering’ van de ruimtelijke opzet, terwijl de gemeente een uitbreiding van het stadhuis en een verbetering van de verkeersafwikkeling wenste. Na veel aanpassingen werd pas in 1950 het plan aangenomen. Granpré Molière trok zich terug en er werd een commissie van deskundigen gevormd, waarin o.a. Van Tijen en Van der Steur zitting hadden. De commissie zwakte het traditioneel-geslotene karakter, zoals voorgesteld voor de nieuwbouw, af ten gunste van een moderner architectuur.
J.J.M. Vegter ontwierp een gemeentelijk administratiegebouw, het zgn. nieuwe stadhuis, ter plaatse van de voormalige Waagstraat. Ontevredenheid over de Grote Markt dook in later jaren weer op, gevoed door veranderingen in het functioneren van het plein. Er werden verschillende plannen gemaakt o.a. door de Groninger stedenbouwkundige Jan Heeling en door Ashok Bhalotra van Kuiper Compagnons. Met de sloop van het ‘nieuwe stadhuis’ en het ‘terugbrengen’ van de Waagstraat door Adolfo Natalini wordt een begin gemaakt met een tweede revitalisering van het stadshart. Het idee is de noordwand en op termijn ook de oostwand te vernieuwen.
Ook maakt een parkeergarage onder het marktplein deel uit van de plannen. Jo Coenen is aangetrokken als supervisor van de operatie.
