(Hantumhuizen 1732 - Groningen 1789)
Wis- en natuurkundige, filosoof. Hij promoveerde (1749) te Franeker en was hoogleraar aldaar (1755) en te Groningen (1766). Brugmans was een baanbrekend experimenteel onderzoeker die de nadruk legde op het methodisch verbinden van empirische ervaring met redelijk denken. Hij had grote interesse in het fenomeen van de magneet; zijn werk hierover werd in het Duits vertaald.
Lit: M.J. Petry en M.R. Wielema, ‘Antonius Brugmans (1732-1789). Bruggenbouwer in de filosofie’ in: H.A. Krop e.a. (red.), Beoefening van de filosofie in Groningen van 1614 tot 1996 (Hilversum 1997) 135-147.
