(Coevorden 1894 - Rheden 1994)
Medicus- fysioloog. Doorliep de Rijks-HBS in Groningen en werkte reeds als student aan het in 1911 geopende fysiologisch laboratorium, onder leiding van H.J. Hamburger (1859-1924) bij wie hij in 1922 promoveerde. Vanaf 1918 werkte hij samen met de Hongaarse biochemicus Szent-Györgyi, die later naar Cambridge vertrok en daar de Nobelprijs kreeg voor onderzoek dat hij in Groningen begonnen was en dat resulteerde in de ontdekking van vitamine C. Dat Hamburger vooral de nadruk legde op de chemische aspecten van de fysiologie of levensverrichtingen heeft de richting van Brinkmans onderzoek definitief bepaald. Hij werd in 1938 de eerste buitengewoon hoogleraar in de faculteit der geneeskunde voor fysiologische chemie, waarvoor toen ook een laboratorium werd opgericht.
Vanaf 1946 was hij gewoon hoogleraar. Sinds 1960 bekleedde hij de leerstoel voor radiopathologie, thans radiobiologie, die zich met therapeutische bedoeling richt op de gevolgen van bestraling. Brinkman was een bezielend, inventief geleerde, naar eigen woorden 'een impulsieve amateur’, met een overweldigende ideeënrijkdom waardoor hij wezenlijk bijdroeg aan het leggen van de grondslag voor nieuw fundamenteel onderzoek. Hij was lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Door de congressen die hij organiseerde, kreeg het Groninger pionierswerk snel internationale bekendheid. Brinkmans betekenis ligt ook hierin dat hij bij onderzoek uitging van klinische waarneming en zijn bevindigen dienstbaar heeft gemaakt aan de klinische geneeskunde.
Hij schiep een omvangrijk oeuvre dat van brede kennis en veelzijdigheid getuigde, onder meer zijn Handbuch der biologischen Arbeitsmethoden (1928-1930). Omdat hij streefde naar technische toepassingen van wetenschappelijke bevindingen en zich in het bijzonder toelegde op meetmethoden, vervaardigde hij in samenwerking met de medische kliniek diverse apparaten voor metingen. Vooral door hem werd Groningen befaamd om de kennis omtrent ademfysiologie en longziekten. [Linssen]
Lit.: W.G. Zijlstra. ‘Robert Brinkman’, Koninklijke Neäerianäse Akademie van Wetenschappen. Levensberichten en herdenkingen 1994 (Amsterdam 1995) 17-22; E.W.A. Henssen, RUG 1964-1989 (Groningen 1989) 151-155.
