gie (Dwingeloo, Lhee, Diever, Smilde, Uffelte, omstr. van Meppel)
wat er afgemaaid ligt, als één slag met de zeis is gedaan, zwa (Dalen), slag (Eelde): 't gres ligt dan in gie (Dwingeloo); ook spoor, dat de zeis van den maaier in 't gras achterlaat. giebalkens (Smilde), zwatbalken (Halen) − gras, dat na 't maaien blijft staan, als 't land slecht gemaaid is. Men zegt: 't gras ligt in 't zwad, als het pas gemaaid is: zwad is dan de strook, die éénmaal is gemaaid. 't Hooi ligt in rijen in 't zwad, wordt dan uitgespreid, daarna gekeerd, op zweel geharkt, in oppers gezet (Eext). Wat in 't W. gee of gie heet, wordt in Z.O.-Dr. wel oord genoemd: oord is dan eig. de punt der zeis; goed doorooren is vlak maaien.
