Drentsche spreekwijzen

Dr. J. Bergsma (1906)

Gepubliceerd op 17-04-2025

buus

betekenis & definitie

(Dalen, Uffelte, Assen), buusse (Hoogeveen, Diever, Ruinen), buutse (Ann. kan., D. V. 1840), buust (Balinge, buis (N.

Dordr., mv. buizen)1° zak, O.Dr. tuk, Dalen schertsend tukzak; de jaszak heet te Ruinen ook tasch en zak beteekent dan jas met zakken: de buzen van 't buis (Borger, Buinen, Gass., Zweeloo, Valte), scheebuus − voor den duimstok van een timmerman, vessie(n)buus, boksenbuust (Balinge), boksembuus (N.Dr.); buusdook − zakdoek; buusgat − opening in de rokken om bij den zak, vrouwenzijzak (Roden, D. V. 1840) te komen. Op zien buus(s)e loopen, op zijn zak teren; zien buus ees naozeen (Eext), zijn gangen nagaan; zich de buus oetlachen (Weerdinge), hartelijk lachen; 'k heb 't peerd in de buus, verkocht en 't geld in den zak. 2° buis (ZW.-Dr.): op zien buussien geven, afranselen, op zien buissien geven (Emmen). 3° sufferd, druiloor (Diever); leugenbuusse (Zuideropg.) − leugenaar; buusjong (Zuidwolde) − kleine jongen, "die men in zijn zak kan steken", kwajongen (Beilen), bizjonge (Halen) − loopjongen; vgl. busjeude.

< >