Een minnezanger uit Salzburg of Beieren, verkeerde in het midden der 13de eeuw aan het hof van Frederik den strijdbare. Hij schijnt een zwervend en avontuurlijk leven geleid te hebben.
In zijn liederen schildert hij het leven der booze en grof-zinnelijke minnerij. Zijn lierdichten zijn te vinden in het tweede deel van de Minnesinger van Hagen.
Met zijn veelbewogen leven en een aan hem toegeschreven boetezang is de sage verbonden van den ridder Tannhauser, die in den Venusberg woonde en van daar een pelgrimstocht maakte naar Rome, om vergeving van zonden te bekomen. Toen de paus, die juist een stok in de hand had, zeide, dat die ridder evenmin vergiffenis zou ontvangen, als de stok groene bladeren, keerde Tannhauser naar den Venusberg terug, geheel radeloos om wat hij gehoord had.
Drie dagen later begon de stok bladeren te krijgen. Nu zond de paus boden uit, om den ridder overal te zoeken, maar deze vonden hem nergens.
Dat heeft Wagner aangegrepen als stof voor een opera.
