(men zie ook het art. Sandalen).
Daar er vele afbeeldingen zijn van de oud-Egyptische schoenen, sandalen of voetbedekkingen, en van die welke vroeger werden gedragen en voor een deel ook nu nog, kan de beschrijving daarvan kort zijn. Men zie de afbeeldingen bij art .Sandalen.
De voetbedekking bestond uit zolen die met riempjes werden vastgebonden om den enkel, het benedenbeen en over den bovenvoet. De riempjes zijn bij enkele soorten daarvan tamelijk breed en gelijken daardoor bijna op onze lage schoenen.
Men ontdeed zich van deze voetzolen bij het binnentreden in de kamer en van heilige plaatsen. Armen en treurenden gingen barrevoets (Ex. 3 : 5; 2 Sam. 15 : 30; Jes. 20:2; Matth. 10:10; Luc. 10 : 4; 15 : 22; 22 : 35).De Oosterlingen dragen geen kousen. Zwakke of verwijfde personen omwikkelden de voeten met breede banden. In den zegen van Mozes lezen wij omtrent Aser: ijzer en koper zal onder uwen schoen zijn (Deut. 33 : 25). Dit is een foute vertaling. Van ijzeren of koperen beslag onder het schoeisel is hier geen sprake. Het woord aldaar door schoen vertaald is ook het eenige dat in onze vertaling aldus is overgezet, het moet worden vertaald door sluiting.
De losser trok bij Boaz zijn schoen uit. Met de overhandiging hiervan aan Boaz stond hij zijn recht van den koop af (Ruth 4 : 8). In het licht van deze gewoonte leze men Ps. 60 : 10 en 108 : 10: Moab is mijn waschpot; op Edom zal ik mijn schoen werpen. Het beteekent: in tegenstelling met het land van Israël, wordt aan Moab en Edom een smadelijke bejegening toegedacht: Moab dient tot bekken om de voeten te wasschen; Edom wordt als koopwaar in bezit genomen. Het ontbinden van de schoenen der voeten van gasten was het eenvoudig werk der slaven (Matth. 3 : 11; Marc. 1:7; Luc. 3 : 16; Hand. 13 : 25)
