Geboren te Rostock 1841, werd juridisch hoogleeraar eerst te Göttingen, vervolgens te Freiburg, dan te Strassburg en sinds 1887 in Leipzig. Bij de stichting van de Nationaal-Sociale Partij vertegenwoordigde hij in tegenstelling met Göhre de rechterzijde.
Deze Duitsche rechtsgeleerde schreef de geschiedenis der Kerk in hare grondtrekken geschetst, naar het Duitsch bewerkt door L. W.
F. A.
Faure, met een voorrede van Prof. Dr H.
G. Kleyn, een boekje dat uitmunt door zijn duidelijke voorstelling van den gang der kerkgeschiedenis.
Foutief is echter zijn grondstelling, dat het wezen van het kerkrecht in tegenspraak is met het wezen der kerk; welke stelling hij ook poneerde in zijn wetenschappelijk studiewerk, uitgegeven in het „Handbuch der Deutschen Rechtswissenschaft” onder den titel: Kirchenrecht, 1892. De strekking van dit boek van 700 bladzijden is, om van den aanvang af tot het einde alle kerkrecht te bestrijden.
Dr F. L.
Rutgers, Hoogleeraar in het kerkrecht aan de Vrije Universiteit, handhaafde tegenover Sohms aanval het kerkrecht in een rectorale oratie van 1894: Het kerkrecht in zooverre het de kerk met het recht in verband brengt.
