(1615—1691), geboren te Rowdon in Engeland 12 November 1615, was een autodidact. In 1638 werd hij Anglicaansch geestelijke.
Daarna in 1645 werd hij onder O. Cromwell veldprediker.
In 1649 werd hij predikant te Kidderminster, waar hij met veel ijver en zegen arbeidde. De gansche stad kwam tot bekeering.
In 1660 werd hij te Londen koninklijk kapelaan, maar hij zag zich genoodzaakt met de Anglicaansche kerk te breken. Achttien maanden zat de reeds bejaarde prediker gevangen (1684—1685).
Nadat hij uit den kerker bevrijd was, arbeidde hij als vrije non-conformistische prediker. Hij genoot nog een rustigen levensavond en stierf in 1691.Baxter is een man geweest van grooten invloed. „Indien hij in de oude kerk geleefd had, zou hij ongetwijfeld onder de kerkvaders gerekend zijn.” Zijn hoofdwerk is Reformed pastor, een pastoraal-theologie. Gedurende een langdurige krankheid schreef hij een boek, dat hem een machtigen invloed deed oefenen op duizenden zoowel in als buiten Engeland. Het was getiteld De eeuwige rust der heiligen. Ook zijn Roepstem tot onbekeerden wierp rijken zegen af.
Met den naam Baxterianisme wordt in Engeland een godgeleerde richting aangeduid, die zekere mildheid wenschte tegenover andersdenkenden.
