Met dit woord vertalen de Staten-Vertalers het Hebreeuwsche maskïl, dat we als opschrift vinden boven Ps. 32, 42, 44, 45, 52—55, 74, 78, 88, 89 en 142; in het laatste geval naast tëfilla, gebed. Voorts wordt het in Ps. 47 : 8 gebruikt ter aanduiding van een soort gewijd lied: „zingt Hem een maskil”.
Wat dat maskïl beteekent, is niet helder. De Grieksche vertalers hebben het in verband gebracht met „verstand, inzicht” en vertalen het nu eens door „verstandig”, dan weer door „tot inzicht”. Aquila en Hieronymus beschouwen het meestal als een nadere bepaling van den auteursnaam, b.v. Ps. 23 : 1 „van den verständigen David”. In beide gevallen wordt het beschouwd als een vorm van het werkwoord sakal, dat in causative den zin heeft heeft van „verstandig zijn” en „onderrichten”. Vandaar het „onderwijzing” der Staten-Vertalers. Maar dan zou het toch beter zijn maskil te vertalen door „leerdicht”.
Intusschen het geheel is erg onzeker. Immers alleen Ps. 32 en 78 kunnen een leerdicht heeten. Nu hooren we echter 2 Kron. 30 : 22 van Levieten, die maskilim sëkel tob le-Jahwe. Indien dit, gelijk mij waarschijnlijk voorkomt, beteekent, dat de Levieten „den Heere kunstvolle liederen zongen”, dan zouden we maskil mogen houden voor de aanduiding van zulk een kunstvol lied. Van welken aard dit echter zou zijn, is ons ten eenenmale onbekend.
