Geboren 1360 te Clemanges in Champagne. Hij studeerde 1386 onder d’ Ailly en Gerson de theologie te Parijs.
In 1391 werd hij hoogleeraar aan de theologische faculteit en in 1393 was hij rector. Later werd hij in Avignon geheimschrijver van paus Benedictus XIII.
Omdat hij verdacht werd de tegen Karel VI van Frankrijk gerichte banbul in 1407 geschreven te hebben, moest hij, om aan de gevangenis te ontkomen, vluchten. Hij begaf zich naar de Karthuizers van Toscana.
In 1425 was hij weder te Parijs. Hij stierf in 1440.
Hij deelde geheel en al de gevoelens van zijn leermeesters d’ Ailly en Gerson, maar gedurende zijn verblijf in het klooster te Toscana heeft hij zich steeds meer in de Heilige Schrift verdiept. Hij schreef enkele boeken in het klooster (De studio theologico, De ruina ecclesiae), die grooten invloed hebben uitgeoefend op de besluiten der reformatorische conciliën.
Van de drie hoogleeraren aan de Sorbonne d’ Ailly, Gerson en Clemanges is de laatste het meest overtuigd van den treurigen toestand, waarin de kerk zich bevond en hij is het meest belijnd in zijn belijdenis van de Heilige Schrift als bron van de kennis des lichts. Hij eischte grondige reformatie van kerk en theologie.
Clemanges was een godvruchtig man, die in zijn geschrift De fructu eremi den zegen beschreef van een verborgen omgang met God.
