Geboren in de Syrische stad Germanicia, was een leerling van de Antiocheensche school. Hij was monnik, presbyter en asceet, een uitstekend redenaar en ijverig kettervervolger.
In 428 werd hij patriarch in Constantinopel. Een door hem medegebrachte presbyter Anastasius ergerde zich aan het veelvuldig gebruik van de benaming „moeder Gods” voor Maria.
Hij wilde de uitdrukking deoioxos d. i. die God gebaard heeft veranderen in avd-Qcajioróxos d. i. die een mensch gebaard heeft. Nestorius schaarde zich wel aan de zijde van Anastasius, maar hij wilde den schijn vermijden, alsof hij de godheid van Christus loochende en vond daarom de uitdrukking iQiaxoxóy.oQ d. i. die Christus gebaard heeft de beste.
In Constantinopel werd de gisting op theologisch terrein eiken dag erger. Nu begon Cyrillus van Alexandrië, een eerzuchtig en afgunstig man zich met de zaak te bemoeien.
Hij trachtte Coelesünus, bisschop van Rome, Memnon, bisschop van Eieze,Juvenalis, bisschop van Jeruzalem en zelfs de zuster van den keizer Theodosius II op zijn hand te krijgen. Dat gelukte.
Op een synode te Alexandrië (430) liet hij Nestorius veroordeelen en 12 herroepingsformulen aannemen. De strijd werd nu steeds heftiger.
