De witte moerbei (morus alba) is een 20 meter hooge boom, die uit China afkomstig is, hier aangeplant wordt en tot de familie der moerbeigewassen (moraceae) behoort. Sommige takken dragen uitsluitend meeldraadbloemen, andere enkel stamperbloemen.
Uit de laatste ontstaat een witte, vleezige schijnvrucht, die gegeten kan worden. De enkelvoudige bladeren, die deels getand, deels gelobd, aan de bovenzijde glad en aan den onderkant kort behaard zijn, maken het voedsel uit van de zijderups, de larve van den zijdevlinder (bombyx mori).
Het geslacht morus telt 10 soorten, waarvan we nog slechts noemen den zwarten moerbeiboom (morus nigra), ook hier aangeplant, die den volken der oudheid bekend was, door de Grieken aan Pan was gewijd, en wiens zwart-paarse vruchten op braambessen gelijken. In den Bijbel wordt de moerbezieboom weinig genoemd (2 Sam. 5 : 23 en 24; Ps. 84 : 7); thans komt hij veel in Palestina voor.
Tot dezelfde familie behoort de wilde vijgenboom of sycomore (ficus sycomorus), die wegens den vorm der bladeren ook wel moerbeivijgenboom genoemd wordt (1 Kon. 10:27; Jes.9:9; Amos7:14; Luc. 19:4).
