Hongaarsche naam voor Hongaren. De Hongaren zijn omstreeks 896 uit Azië gekomen en hebben zich gevestigd op dat Oost-Europeesch grondgebied waarop zij nu nog wonen, al zijn zij nu over verschillende rijken verdeeld, als gevolg van den vrede van Trianon.
Voordat zij onder leiding van hun vorst Arpad in Europa kwamen, waren zij nomaden, en in 7 stammen en 108 geslachten verdeeld. Hun oorsprong is nog steeds in duisternis gehuld.
Zelfs de Hongaarsche geleerden zijn het daaromtrent nog niet eens. Volgens eenigen behooren zij tot de Finsche en aanverwante volkeren, volgens anderen tot de Turksch-Tartaarsche volkeren.
Aangaande hun omzwervingen vindt men vele gegevens in het werk van Constantinus Porphyrogentius, keizer van Byzantium, getiteld De administrando imperio. De resultaten van de verdere wetenschappelijke onderzoekingen moeten nog afgewacht worden.Uit Protestantsch oogpunt hebben de Hongaren een groote beteekenis, want het Protestantisme kon in Oost-Europa niet verder doordringen dan tot Hongarije. En terwijl de Duitschers in Hongarije en Transsylvanië allen Luthersch zijn gebleven, werden de Hongaren in grooten getale Gereformeerd.
Als volk hebben de Hongaren veel prijzenswaardige eigenschappen. Zij waren steeds vatbaar voor elke cultuur en hebben een rijk ziele- en gevoelsleven. Een bewijs voor de ontwikkeling van hun geestelijk leven is het feit, dat een groot deel van hen in den Hervormingstijd tot het Calvinistisch geloof overging, en ten tijde van de Contrareformatie was slechts het brutale geweld en de vervolgingen der Habsburgers, niet echter hun innerlijke overtuiging of de kracht der argumenten, de oorzaak dat een gedeelte der Hongaren wederom tot de Roomsch-Catholieke kerk werd teruggebracht.
