is de zinnebeeldige naam, waarin die van den tempel-opziener Paschur op Gods bevel door den profeet Jeremia veranderd werd (Jer. 20 : 3). Het zijn twee Hebreeuwsche woorden, die tezamen beteekenen: Schrik-vanrondom.
Waarschijnlijk hebben we deze te beschouwen als eene spreekwoordelijke zegswijze; die dan ook meer dan eens gebezigd wordt: Ps. 31 : 14; Jer. 6 : 25; 20 : 10; 46 : 5; 49 : 29. De bedoeling van deze zinnebeeldige naamsverandering is duidelijk: de vervulling van de door Jeremia uitgesproken oordeelsaankondiging zal een oorzaak worden van schrik voor Paschur zelf en allen die zich rondom hem scharen.
