In Gen. 23 : 17 is sprake van een stuk grond van Efron, dat in de Machpela tegenover (ten Oosten van) Mamre gelegen is, waarop boomen staan en waarin een spelonk aanwezig is. Vandaar dat we in vs. 9 deze spelonk zonder meer vinden aangeduid als „de spelonk van Machpela”, terwijl zij in vs. 19 omschreven wordt als „de spelonk van het stuk gronds te Machpela tegenover Mamrë, dat is Hebron”.
Hier heeft Abraham Sara begraven (23 : 19), is hij zelf bijgezet (25 : 9v.), later ook Izak, Rebekka, Lea (49 : 31) en Jacob (50:13). Wanneer later Stefanus op deze geschiedenis zinspeelt, verwart hij, gelijk ook Calvijn heeft opgemerkt („duidelijk is dit een dwaling ten opzichte van Abrahams naam, waarom deze plaats verbeterd moet worden”) Hebron met Sichem en Efron met de zonen van Hemor door een vage herinnering aan Joz. 24 : 32.
De naam wordt gewoonlijk op het gezag der Vulgata en van Luther verklaard als „de dubbele”. Hier zou dan een tweevoudige spelonk zijn geweest, die ruimte bood voor meer dan één grafkelder. Men vergeet echter, dat niet de spelonk, maar de streek Machpela heet.
Tot den huidigen dag wordt in de moskee van Hebron gesproken van een spelonk onder het gebouw, waarin de graven van de Abrahamsfamilie moeten zijn. De oudste traditie gaat terug op Flavius Jozefus, Joodsche Oorlogen IV 9, 7. Hij spreekt van „grafteekens van zeer schoon marmer”. Onder de Byzantijnsche keizers werd hier een basiliek gebouwd, die later moskee werd. Fanatisme verhindert ieder onderzoek.
