Beter bekend als Koenraad Mei, werd 15 Augustus 1665 geboren en bereikte een vrij hoogen leeftijd. Hij was doctor theologiae en inspector (algemeen opziender) over alle kerken en scholen in het vorstendom Hersteld in Duitschland.
Hij heet in een van zijn werken: „wydtvermaerd en doorgeleerd, door vele hoogduytsche en latijnsche schriften de geheele waerelt t’ over bekent. Hij wordt geroemd als een man „van eenen onvermoeiden vlyt, schrander oordeel, nauwgezette godtzaligheit, en die de goetkeuringe van alle verständigen al lange heeft weggedragen”.Een zijner bekendste werken is: Posaunen der Ewigkeit oder Predigten vom tode, auferstehung der todten, jüngsten gericht, Untergang der weit, holle und ewigkeit, waarvan in 1744 de zesde druk in Leipzig en Königsberg verscheen. Dit boek verscheen in onze taal onder den titel: De Heraut der Eeuwigheid, of Leerredenen van den dood, de opstanding der dooden, het Laatste Ordeel, Helle en Hemel, geapprobeerd door de Classis van Schieland, waarvan de derde druk in 1752 te Amsterdam verscheen.
Andere preeken-bundels van zijn hand verschenen onder de titels: Woorden op zijnen tijd of plegtige Leerredenen over uitgezóchte teksten der Heilige Schrift, uitgesproken op Boet-, Vast-, Bede- en Dank-dagen in tijden van oorlog gehouden, 1746; De Leste Woorden der Stervenden vertoont in LVI1I Predikatiën, Over uitgeleeze texten van het oude en nieuwe Testament, in twee deelen vervat, Leiden, 1742; Godgeleerde Keurstoffen handelende van de liederen Hammalaoth, de tien geboden, het gebed des Heeren, in 46 Leerredenen. Nog vonden we van hem: De Lust der heiligen in Jehova, of Gebedenboek, 18e druk, Amsterdam, 1800.
Iemand getuigt van hem: „De toepassingen zijn alomme zielroerend, overtuigend en doordringend.” Zijn portret heeft tot onderschrift: D. Conradus Meli, Ecclesiarum Principatus Hersfeldensis Inspector illustris Qymnasii Rector ac Regiae Societatis Scientiarum Membrum.
Mei behoort in Nederland tot de gezochte oude schrijvers.
