Onder jaarvergadering verstaan wij een jaarlijks terugkeerende vergadering van instellingen, vereenigingen, bonden enz., ’t zij dan om de verjaring van zulk een instelling feestelijk te herdenken, ’t zij om aan haarleden een verslag van den toestand der instelling te geven.
De Gereformeerde Jongelingsbond gaf aan jaarvergaderingen de voorkeur boven jaarfeesten. De oude jaarfeesten, waarop een reeks verslagen werden voorgelezen, afgevaardigden van andere vereenigingen optraden, en voor het overige enkele voordrachten en wansmakige samenspraken werden gehouden, moesten een ander karakter dragen in overeenstemming met het doel van den bond. Vooral de samenspraken moesten verdwijnen, wijl ze uit drieërlei oogpunt te veroordeelen zijn. Uit een oogpunt van het ware, omdat zij de waarheid, zoo al niet verloochenen, dan toch flatteeren en verdraaien; van het goede, omdat zij een soort tooneelkunst voorbereiden; en van het schoone, omdat zij den goeden smaak bederven en den wansmaak bevorderen. Niet om alle feestelijke stemming voor goed te bannen. Allerminst, want jeugd en vreugd behooren bij elkander.
Maar om te waken, dat de vreugde niet in losbandigheid en ijdelheid ontaardt. Een jaarfeest moet den bezoekers een beeld geven van de werkzaamheid der jongelingsvereeniging. Het moet meer een feestelijke jaarvergadering worden. Na een paar korte jaarverslagen moeten er opstellen over de vakken, die in de vereenigingen behandeld worden, ten beste gegeven worden, afgewisseld door enkele goed ingestudeerde voordrachten en door muziek en zang. Op zulk een jaarvergadering moeten vooral de ouders en begunstigers komen. De inleiders zullen dan des te meer hun best doen en de ontaarding van het feest zal er door tegengehouden worden.
Hier en daar kan men een spreker laten optreden die in verband met de jongelingsvereeniging en den jongelingsleeftijd een rede houdt. Want onze jaarvergaderingen moeten vooral een propagandistisch karakter dragen. Zij moeten zooveel mogelijk het aangename, nuttige en schoone met elkander verbinden.
